MOONLIGHT | KOOKMIN
CUT SCENE
CHAPTER 10.5
“อื้อ...” เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างขัดใจเมื่อร่างสูงผละริมฝีปากออกไปเพื่อถอดเสื้อตนเองออกให้
แรงอารมณ์ทำให้จิ้บลืมความเขินอายที่เคยมีไปจนหมด
ตอนนี้จิ้บรู้เพียงแค่ต้องการคุณเจค อยากจูบกับคุณเจคอีกเยอะๆ
ปากหยักพรมจูบไปตามลำคอระหง
ขบกัดเบาๆ แกล้งคนบนตักด้วยความหมั่นเขี้ยว ปกติว่าจิ้บน่ารักแล้วนะ แม่ง...
ตอนอ้อนแล้วมีน้ำตาคลอนี่เกือบทนไม่ไหว เสียงครางอื้ออึงจากความสุขสมดังขึ้นเป็นระยะ
เจคลากไล้ลิ้นร้อนของตนมายังไหปลาร้า
ผิวเนียนสวยทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะสร้างรอยรักเอาไว้
มือป้อมที่บัดนี้ย้ายมาขยุ้มกลุ่มผมสีดำขลับแทน เจ้าของตักไม่ได้โกรธ
กลับชอบด้วยซ้ำที่ทำให้อีกคนมีความสุขได้มากขนาดนี้
ลำตัวบางแอ่นไปด้านหลัง
วงแขนแกร่งรีบโอบเอาไว้ทันทีกลัวคนบนตักจะตกลงไป เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาเมื่อคนตัวโตกว่าดูดเลียยอดอกสีหวาน
มือข้างที่ว่างจัดการดึงกางเกงขาสั้นสีเหลืองอ่อนลงเล็กน้อย
เผยให้เห็นแพนตี้สีขาวขอบสีชมพูแบบเด็กน้อย
คนอะไรวะ....
น่ารักยันกางเกงใน
แม่งเอ้ย!
“คะ... คุณเจค อ้ะ!” เอ่ยเรียกเสียงสั่นเครือเมื่อมือหยาบกร้านแหวกแพนตี้ตัวน้อยเข้าไปกอบกุมแกนกายแข็งขืนของตนเอง
จิ้บรู้สึกล่องลอย เหมือนจะทนไม่ไหวยังไงก็ไม่รู้
ริมฝีปากหยักที่เอาแต่ขบเม้มไปตามกายขาว
ไหนจะมือหนาที่ออกแรงบีบพร้อมกับชักรูดขึ้นลงอีก
“อ๊าๆ อ้ะ อ๊า... จะ... จิ้บ”
“จิ้บทำไมครับ”
“จิ้บมะ... ไม่...ไห...” ยังไม่ทันได้เอ่ยจบประโยค
คนขี้แกล้งก็ส่งริมฝีปากตัวเองมาปิดปากอิ่มซะก่อน เสียงเจ๊าะแจ๊ะน่าอายดังขึ้น
แต่จิ้บไม่ได้สนใจอะไรแล้ว ราวกลับสมองเบลอไปชั่วขณะในหัวสมองตอนนี้มีแค่คุณเจค...
“คะ... คุณเจค” ริมฝีปากอิ่มเบะออก
ส่งเสียงงอแงทันทีที่อีกคนหยุดชักรูดแกนกายน้อยให้ตนเอง ร่างสูงยิ้มน้อยๆ
จูบหน้าผากมนด้วยความเอ็นดู ก่อนจะอุ้มอีกคนลงจากตัก
ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วจับเจ้าตัวน้อยของเขาเท้าแขนไว้กับเก้าอี้แทน
มือหนาช้อนสะโพกกลมกลึงแอ่นขึ้น
นั่งคุกเข่าลงกดจูบลงบนก้นขาวเนียน
ยื่นมือไปจับมือป้อมมาจับส่วนอ่อนไหวของเจ้าตัวเอง “จับแน่นๆ แล้วค่อยๆ รูดขึ้นลงนะจิ้บ”
“อ๊ะ! อ๊า... คะ... คุณ อ๊า....”
เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาทันทีที่คนตัวโตใช้มือทั้งสองข้างแหวกก้นกลมนิ่มออกจนเห็นรูจีบน่ารักสีชมพู
ลิ้นร้อนไล่ตะหวัดโลมเลียให้อย่างเอาอกเอาใจ
ทั้งดูดดุนและใช้ลิ้นแหย่เข้ามาในช่องทางสีหวาน
พรึบ!
คนอ่อนประสบการณ์ทนไม่ไหวแล้ว
ขาเรียวอ่อนยวบลงทันที ถ้าคุณเจคโอบเอาไว้ไม่ทันเข่าจิ้บได้กระแทกพื้นแน่ๆ
“เอามือเท้าเก้าอี้ไว้ เดี๋ยวทำให้เอง” เสียงทุ้มเอ่ยสั่ง คนตัวเล็กก็ยอมทำตามแต่โดยดี
เจคยื่นมือไปกอบกุมแกนกายน้อยเอาไว้ ออกแรงบีบ ชักรูดขึ้นลงเร็วๆ
จนจิ้บครางไม่เป็นภาษา ปากหยักยังคงทำหน้าที่ขบกัดก้นกลม
ลากลิ้นเลียชนผิวขาวเต็มไปด้วยน้ำลายและรอยฟัน
“จิ้บ... มะ... ไม่ไหว...แล้ว”
ได้ยินดังนั้นเจคจึงจับคนตัวเล็กพลิกนั่งลงบนเก้าอี้ทันที
ใช้ปากครอบครองส่วนอ่อนไหวอีกคนเอาไว้ ชักรูดรีดน้ำเข้าใส่ปากตนเองจนหมด
“คะ... คุณเจ...” ร่างสูงยืดตัวขึ้นเล็กน้อย
ประครองใบหน้าน่ารักที่เขาหลงใหลนักหนามาใกล้ก่อนจะบรรจงจูงป้อนน้ำกามใส่ปากอีกคนราวกับต้องการแบ่งปัน!
......................
ไปเม้นในจอยให้ด้วยน้าาาา <3
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น